Toen Barbara van Dijk gevraagd werd om in het kader van de Open Monumentendagen haar “Wit Arjaentje” open te stellen voor het publiek, maar bezoek aan haar kerkje extra aantrekkelijk te maken, bedacht ze dat er in een kerk in het verleden vooral emoties een belangrijke rol speelden/spelen. Helaas kon ze op oude foto’s niet echt emoties bij de kerkgangers ontwaren. Want het tonen van emoties op een foto was destijds niet wenselijk.

Dus maakte ze maar foto’s van haarzelf met een aantal uitgesproken emoties zoals die van vreugde, verdriet, schaamte en boosheid. Ze vond de foto’s nogal confronterend, maar heeft er toch prachtige panelen van geschilderd die zondag 11 september werden tentoongesteld in het Wit Arjaentje.

Wat ingetogener waren de emoties op de prachtige foto’s van Tineke van der Ven. Met behulp van de Oekraïense tolk van de Gemeente Borsele slaagde ze erin een aantal gevluchte Oekraïense vrouwen met hun kinderen voor de camera te halen. Vooral vrouwen, hun mannen mochten immers het land niet verlaten maar moeten vechten voor hun vaderland. Zij vroeg de vrouwen een tekst te schrijven voor op de foto’s als liefdevolle boodschap aan hun achtergebleven familieleden en hun mooie land. Haar inspanningen hebben prachtige gelaagde foto’s opgeleverd met op de achtergrond de oorlog, dan de foto’s van de vrouwen en hun kinderen met duidelijk gemengde emoties en daar weer boven op de door hen geschreven tekst.

Al met al een tentoonstelling die zeker het bezoeken waard was en een geweldige samenwerking tussen beide kunstenaars.