Als je oorspronkelijk van “boven de rivieren” komt en je hebt nog nooit van wipschieten gehoord, dan is het extra leuk als je een keertje dat terrein aan de Landweg opgaat, waar het bordje “Pas op vallende pijlen” niet echt uitnodigend is.Omdat half augustus het EK Handboogschieten hier plaats vindt, werd het hoog tijd om eens contact te leggen en uit te zoeken hoe dat nu precies zit.
Lau Rentmeester en Johnny Boonman (respectievelijk voorzitter en penningmeester van het organisatie comité)waren volledig bereid me alles uit te leggen en ik kreeg zelfs een kleine demonstratie van het schieten op de staande wip.
In het verleden ging je als jongere met je vader mee en leerde je schieten. Vaak was het een heel familiegebeuren, waarbij het gezin genoot van de gezelligheid en natuurlijk de sport.
Helaas is er op dit moment geen aanwas van nieuwe jonge leden. Ondanks pogingen om via de buitenschoolse opvang de jeugd te interesseren, bracht dit geen nieuwe leden aan. Lau denkt dat dit komt omdat er meer sporten zijn waaruit men kan kiezen, de computerspelletjes en de telefoon een grote rol spelen. Maar ook trekt men er tegenwoordig veel meer op uit met het gezin naar vakantiehuisjes, pretparken en andere soorten van ontspanning. Vroeger was daar geen geld voor en de handboogsport was en is laagdrempelig. Toch is de handboogsport dat nog altijd en is het wipschieten vooral gezellig en kun je altijd binnenlopen (wat zelden gebeurd).
De coronaperiode heeft ook niet geholpen om het aantal leden uit te breiden. De activiteiten lagen stil en ondertussen had men iets anders gevonden om zich te vermaken.
Ook het EK-Handboogschieten moest twee jaar worden uitgesteld. Omdat de sport vooral beoefend wordt in België, Frankrijk en in Zuid-Nederland wordt het EK afwisselend in de drie landen georganiseerd. Eens in de zes jaar wordt het Europees Kampioenschap gehouden op Zuid-Beveland, waarbij de keuze vaak valt op Ovezande omdat de accommodatie hier er het meest geschikt voor is. Het programma is al jaren standaard in alle landen en zeker van cultuur-historische waarde. Zo zal er altijd een optocht zijn naar een gedenkplaat van de tweede wereldoorlog. Op de zondag voorafgaand aan het schieten en het officiële gedeelte (openingsceremonie) wordt er een bezoek gebracht middels het vormen van een stoet, vanaf het schuttersterrein, naar een monument of gedenk plaquette dat herinnert aan de bevrijding en-of oorlog (1e of 2e). Ooit ingesteld om de verbroedering tussen de drie landen te benadrukken.
Maar het hele pand, het schietkot, ademt geschiedenis. De wanden zijn vol gehangen met borden vanaf 1952 die op de EK’s aan de deelnemers worden verstrekt. En ook de prachtige vaandels en zelfs de liggende en staande wippen ademen historie uit. Daarnaast is er nog een grote ruimte voor het doelschieten.
Alles op dit veld en in het gebouw is ooit door vrijwilligers en met eigen handen tot stand gekomen en wordt nog altijd door hen onderhouden. Ondanks het feit dat er in Heinkenszand een Stenge (paal van de staande wip) is en Ovezande een Schutterstraat en Willem Tellpad heeft, wordt de sport nog altijd niet als cultuur gezien en heeft men regelmatig tevergeefs aangeklopt bij cultuurinstellingen voor subsidies.
Het organiseren van een EK is bepaald niet zonder kosten. De Gemeente Borsele ziet het belang er gelukkig wel van in en ze hebben dan ook van hen een leuk bedrag mogen ontvangen. En door de vele andere sponsors kan men het financieel rond krijgen. Misschien dat onze nieuwe dorpswethouder, die sport en cultuur in haar portefeuilles heeft een keer een bezoek kan brengen aan de Landweg om te ontdekken dat we hier een prachtig stuk historie hebben.
Geïnteresseerd? Loop eens binnen op woensdag en bezoek het EK. Het gehele programma is te vinden in deze krant onder het kopje “Nieuws”. Of bezoek de facebookpagina: E.K. 2022 Ovezande