Als je ervaring hebt met zorginstellingen voor mensen met dementie in de grote stad, dan valt vooral de kleinschaligheid van het Woonzorgcentrum NieuwSande je op. Er zijn maar twee groepswoningen voor maximaal 7 bewoners per groep. Allemaal beschikken ze over een eigen kamer met een gezamenlijk balkon en een eigen badkamer. De bewoners komen hoofdzakelijk uit de omgeving van Ovezande. En natuurlijk zijn er de groepsruimtes waar men elkaar kan ontmoeten, koken, eten, de was doen en televisie kijken (vooral André Rieu). De oudste inwoner is inmiddels 104 jaar oud, de jongste 73 jaar.
Was het zo’n 30 jaar geleden vooral pure lichamelijk zorg, al dan niet gedwongen, tegenwoordig is er vooral belevingsgerichte zorg. Waarom reageert iemand zoals hij doet. Wat is hiervan de oorzaak en hoe kunnen we daarop inspelen. Hoe zag hun leven er vroeger uit? Als je een keertje geen zin hebt om uit bed te komen of je wil lekker rondlopen in je pyjama dan mag dat. Sinds 2020 is ook nog eens de Wet Zorg en Dwang van toepassing en is men vooral terughoudend met het toedienen van medicijnen als men die niet wil. Dat betekent dat men de bewoners niet zomaar een pilletje mag geven om ze tot rust te laten komen, maar dat men ze moet afleiden en moet proberen erachter te komen waarom men zo reageert. Dat is intensief maar dankbaar werk voor de medewerksters, vooral omdat mensen langer thuis blijven wonen en de indicaties om opgenomen te mogen worden veel strenger zijn dan een aantal jaren geleden.
Annelie Hoogesteger is sinds anderhalf jaar Teamleider zorg Nieuwsande en is enthousiast over het contact met het dorp. Er staat zelfs op hun website dat er iedere derde zaterdag van juni speciaal voor hun bewoners een Ringwedstrijd wordt georganiseerd. En dit wordt gedaan door inwoners die zelf ooit een familielid op NieuwSande hadden wonen! Inclusief een prijsuitreiking voor het mooist versierde paard door een bewoner. Dit laatste blijkt toch wat moeilijker te gaan worden in verband met de samenstelling van de huidige bewonersgroep.
Daarnaast is er iedere woensdagmorgen koffieochtend met omwonenden in de recreatieruimte, treedt accordeonist Frans Kasander vaak op en doet men regelmatig aan kegelen. Ook komen leerlingen van de Zandplaat soms met Kerst en Pasen zingen voor de bewoners of er is een gezamenlijke activiteit zoals een palmtak brengen etc.
En natuurlijk niet te vergeten de vrijwilligers uit het dorp, die met de bewoners gaan wandelen en zelfs fietsen op een speciale aangepaste fiets. Maar meer vrijwilligers zijn vanzelfsprekend altijd van harte welkom! Ook de samenwerking met de verpleegkundig specialist en de huisarts is uitstekend. Helaas kan men omgekeerd weinig voor het dorp doen. Annelie is gebonden aan een bepaald budget en de kosten rijzen op dit moment de pan uit, met name met betrekking tot de energie. Bewoners hebben het altijd koud en ga hen maar eens uitleggen dat de thermostaat omlaag moet vanwege o.a. de oorlog in de Oekraïne en het klimaat. Tot haar grote spijt heeft Annelie haar voornemen om lokaal in te kopen daarom helaas moeten laten varen. Desondanks mag Ovezande blij zijn met een instelling als Woonzorgcentrum NieuwSande. Overigens hangt de AED van de Dorpsraad nog altijd in de hal van het zorgcentrum en is voor iedereen bereikbaar!